Stadsdichter Hester Knibbe schreef ter gelegenheid van de opening van de tentoonstelling SAMEN-LEVEN in Rotterdam een gedicht.
Vanwege
Wij droegen ze mee in ons lichaam
voedden ze met ons zog, droegen ze
rond op de arm en zongen ze zoet
met een wiegeliedje: aarde maan sterren
en zon zijn hetzelfde voor ieder. Wij
leerden ze spelen en spellen: zeg
maar na, zeiden we, daar staat
שלום, سلام , laat liggen die stenen.
Dat ze ons ooit zouden verlaten om
op eigen benen, dat wisten we, daarmee
konden we leven. Maar dat ze de vrede
zouden en zullen ontgroeien, dat
hielden en houden we tegen.
– Ik schilder de boom van de eendracht en ik
de boom van verzoening en ik die van het
vertrouwen en ik een kleine: het nieuwe
begin. Wij breken voorgoed met de wet
van verdeeldheid, dragen hetzelfde
ons kroost in het hart, geven het
van de olijfboom te eten. Wij
zeggen سلام, שלום, vrede.
Hester Knibbe 16 dec. 2015
Voetnoot:
שלום (shalom): Hebreeuws voor vrede
سلام (salaahm): Arabisch voor vrede
Hester Knibbe 16 dec. 2015
Voetnoot:
שלום (shalom): Hebreeuws voor vrede
سلام (salaahm): Arabisch voor vrede
